Bedenden ayrılma, ışık, sonsuz mutluluk ve hafiflik olarak tarif ediyorlar ölümü. Sonra ne oluyorsa bedenleri ve yaşamlarına geri dönüyorlar. Ölümü deneyimleyenlere ve bilim adamlarına sorduk.
Tüm Olayları Görmek İçin Tıkla.
Ölmek tarif edilemez bir zevk
Metin Münir (69 yaşında, gazeteci, ‘Ölümden Sonraki Hayatım’ kitabını yazarı)
58 yaşındaydım. Doktorların anlattığına göre gittiğim hastanede kalbim dört dakika durmuş. Bu sırada vücudumun, içinde vücudumun bulunduğu odanın, odanın içinde bulunduğu binanın, binanın içinde bulunduğu ülkenin ve ülkenin içinde bulunduğu dünyanın içinden çıktım. Bilincim, belleğimi ve gövdemi geride bırakarak, bilinmeyen bir yere gitti. Kadın arkadaşımın, doktorların, hemşirelerin ve aydınlık odanın bulunduğu bandın yerini bir gök aldı. Dar bir yerde bulunan bu gök kendini küçülttü ve inceltti, kapının altında akan su gibi, dışarı çıkarak, bütün görüş alanımı kaplayan ve bu alanın dışına doğru hareket eden bir akış haline geldi; iki gök arasında akan renkli ve aydınlık bir ırmak veya ırmak benzeri bir şey gibi. Uzaklaşan bu renkli şeyi sadece görmüyordum. O şeyin kendisiydim. Gördüğüm şeyle aramda bir ikilik yoktu. Hem görüyordum, hem de gördüğüm şeydim. Aynı anda hissettiklerim de değişti. Ölüyor olmak olağanüstü bir şeydi. Benliğimi o ana kadar duymadığım bir huzur, sükûnet, hafiflik, mutluluk ve şenlik duygusu kapladı.
.jpg)
Bir rahatlık, bir hafiflik, anlatamam!
Ertuğrul Tepe (60 yaşında, kuaför)
23-24 yaşlarındaydım. Bir pazar sabahı iki araba dolusu arkadaşla birlikte Sarıyer Kavak’a, denize gittik. Arkadaşlarım denize girdi. Onların arkasından da ben... Tam dubaları geztiğim sırada bir baygınlık geçirdim. Patronum benim suyda batıp çıktığımı görünce yüzerek yanıma gelmiş. Bir bakmış ki benim ağzım, gözlerim açık, batıyorum. Bir süre beni yüzeyde tutmak için uğraşmış. Sonra yorulmuş ve bırakmış. Sonra pişman olup tekrar dalıp çıkarmış. Yardımlarına başkaları yetişmiş ve beni kıyıya çekmişler.
Diğer Olayları Görmek İçin Tıkla.
bence yalan
YanıtlaSil